In de watten gelegd in Villa Pardoes

Vrijdagmiddag de 22e was het zover, we mochten naar Villa Pardoes! Wat een feestje was dat en het weer zat ook nog eens mee. Hieronder wat meer over alle ervaringen.

Villa Pardoes

Onderweg naar de Villa kregen we door dat er iemand in onze hulpkring positief getest was. Het contact was al even geleden maar uit voorzorg moesten we nog wel even langs de teststraat. Op vrijdagavond samen eten met de 11 andere families werd hierdoor een diner in het huisje zelf. Gelukkig konden we zaterdagochtend getest worden en mochten we na een negatief resultaat alsnog de Villa verder verkennen.

We hadden het huisje met Safari thema. Apen en kokosnoten met tropische wandschilderingen, de aankleding was tiptop in orde. Qua voorzieningen ontbrak er niks. Ook was er al allerlei eten en drinken aanwezig, echt verwennerij!

Joep op zijn slaapkamer

In de Villa zijn er verschillende plekken die via een centrale ruimte verbonden zijn aan de huisjes. Onder andere een gameroom, snoezelruimte, knutselruimte, picknickgedeelte, chillkamer en bubbelbadkamer (helaas defect). Buiten was er een sportveld en een goed gevulde schuur met skelters, fietsen en steppen. Gedurende de week werd er van alles georganiseerd en konden de kinderen en ouders elkaar opzoeken in de gemeenschappelijke gedeeltes. Er is flink wat afgespeeld en Karsten was al snel liever op pad dan in het huisje.

Karsten op maximum snelheid

Binnen de villa zijn er van 9:30-21:30 vrijwilligers aanwezig die je met van alles kunnen helpen. Om dit 50 weken per jaar te kunnen doen, is er een pool van rond de 160 mensen die hierbij helpen. Hiernaast zijn er ook nog enkele vaste medewerkers die helpen in de bedrijfsvoering (fondswerving, familiecontact e.d.) en bij de activiteiten. Allemaal vriendelijke mensen die een fijne, relaxte sfeer weten te creëren. De reden dat je naar Villa Pardoes mag is nooit leuk maar de tijd die je daar dan hebt, wordt op een vrije en open manier ingevuld. Hierdoor valt het ziek zijn naar de achtergrond. Ook in het contact met andere families merkte je een bepaalde vrijheid en gemak die je anders niet snel hebt. Knap hoe dit voor elkaar gebokst wordt met de hulp van zoveel mensen (en sponsoren). 

Naast dat je onbeperkt naar de Efteling mag, worden er ook dagelijks activiteiten georganiseerd. De jongens hebben zich erg vermaakt met een aantal activiteiten.

Estafetterace met de Esther Vergeer Sportclinic (Karsten ook op de rolstoel)

Dansavond als afsluiter. Joep even alle aandacht

Efteling

Tja, wat zullen we hier eens over zeggen. Ondanks dat we alle tijd hadden, nog steeds niet aan alles toegekomen :). Veel kunnen doen samen met Joep, de service voor rolstoelgebonden bezoekers vonden we prettig. Achtbanen had hij zelf alleen geen zin meer in. Hiernaast moesten we hem wel vast kunnen houden omdat zelfstandig zitten niet meer lukt, waardoor een aantal opties ook afvielen. Karsten wilde wel alle achtbanen af. Alleen zijn lengte zat niet mee, met 119cm (met schoenen) werd hij toch nog weleens geweigerd (120 cm was minimum). Gelukkig werd er niet continu strak gecontroleerd en hebben we toch nog onze achtbaanritjes kunnen meepakken, hij geniet er echt met volle teugen van, mooi om te zien.

Vaak zijn we een 3-4 uur in de Efteling geweest en daarna weer terug om rondom het huisje dingen te ondernemen. Met de herfstvakantie in regio zuid was het sommige dagen nog vrij druk dus we konden bij lange wachttijden gewoon richting het huisje, geen enkele tijdsdruk was heerlijk!

Hiernaast ook nog een keer naar de Loonse en Drunense duinen gelopen vanaf de Villa. Even uit de mensendrukte en de natuur is daar erg mooi.

Nu weer omschakelen naar school en werk. De omslag naar wintertijd sluit in ieder geval al goed aan bij ons vakantie ritme!

Gebiologeerd door Carnaval Festival

Onze thrillseeker op weg naar zijn shotje endorfines

Droomvlucht VR ervaring voor Joep

Samen in de Symbolica

Lekker weer dus ook een nat pak gehaald in de Piranha

Max&Moritz ook goedgekeurd

Gevaarlijke boswandelingen