Het is alweer meer dan 2 maanden na Joeps overlijden. In deze laatste blog nog een terugblik op de afgelopen tijd en hoe nu verder.
Condoleren, afscheidsceremonie en crematie Joep
Na het overlijden van Joep woensdagavond waren we gesloopt en verdrietig. Onze uitvaartbegeleider hielp ons met het verdelen van onze aandacht en energie over de volgende dagen, waardoor we ook de noodzakelijke regelzaken konden doen. Karsten kon gelukkig af en toe met vriendjes op pad waardoor hij ook wat afleiding had en dan hadden wij wat meer ruimte.
Op zondag was de condoleance en konden mensen nog afscheid nemen van Joep. Joep lag er vredig bij op zijn eigen bed in zijn slaapkamer. Het was een meevaller dat we buiten konden zijn, waardoor we alle aanloop wat makkelijker konden behappen. Dank dat jullie langs zijn gekomen en voor alle steun!
De afscheidsceremonie vond plaats bij het Beauforthuis op 16 augustus, de dag waarop Joep 10 zou zijn geworden. Bij het afscheid wilden we samen met dierbaren stilstaan bij de fijne momenten met Joep. We kijken terug op een mooie ceremonie met lieve mensen.
Op 17 augustus hebben we Joep naar het crematorium in Zeist gebracht en samen met directe familie afscheid genomen. Dit was zwaar maar het was prettig dat het los stond van de ceremonie.
Rouw en verwerking
We hebben opeens veel tijd over omdat alle zorgtaken weg zijn. Ondanks dat we het rustig aan doen zijn we snel moe en we slapen wisselend. Karsten is gelijk weer naar school gegaan maar is ook moe en moet af en toe wat bijtanken.
Langzaam verdwijnen steeds meer hulpmiddelen. De meeste spullen zijn in bruikleen en krijgen weer een nieuwe bestemming. Dit is goed en het biedt ons wat regelwerk. Beetje bij beetje verdwijnen hiermee alleen wel de spullen die Joep op het laatst gebruikte. Dit voelt soms dubbel, we willen de spullen niet houden, maar het kwijtraken maakt het verlies extra voelbaar.
 |
| Een pijnlijke aanblik en intussen ook opgehaald |
Voorheen vonden we het lastig om oude filmpjes en foto's terug te kijken, het voelde oneerlijk naar Joep toe om te genieten van wat hij niet meer kon. Voor de afscheidsceremonie en de afgelopen periode zijn we weer meer in het verleden geweest. Karsten kan nog erg genieten van de filmpjes dat ze samen ravotten. Voor ons zijn de fijne herinneringen waardevol maar ook pijnlijk door het grote gemis en de vele Joepjes waar we al afscheid van hadden genomen (pratende Joep, lopende Joep, etc.).
Vanuit ons werk krijgen we veel ruimte om te rouwen. Erg prettig dat dit kan en we kunnen opstarten wanneer we er aan toe zijn. We zijn allebei alweer op ons werk geweest en kijken naar een ritme wat past met de beschikbare energie.
Doneren en kaarten
We kregen een bedankbrief vanuit de Stichting VKS voor alle donaties die ze hebben ontvangen, dank daarvoor! De berg aan kaartjes die we hebben gekregen was ook hartverwarmend... Het medeleven deed ons goed.
Voor ons komt nu ook een moment om te kijken of we wat voor anderen kunnen betekenen. Nu onze zorglasten er niet meer zijn, kunnen we wat van de steun die wij hebben gehad, aan andere schenken. We zullen verschillende doelen (groot, klein, ver weg en dichtbij) een stukje steunen, mede dankzij jullie!
Herinneren
We zijn nog zoekende hoe alles een plek moet krijgen, we zijn soms in het verleden bij Joep maar het is ook ok om weer verder te gaan. Dan wel weer schuldig voelen over dagen die ook fijn waren zonder hem... Het is goed dat we er samen over kunnen hebben maar we merken dat we vaak in verschillende rouwfases zitten waarbij we andere behoeftes hebben. Zoals je merkt, ondanks alle rust, nog een onrustige tijd. We hebben goede moed dat het langzaam stabieler wordt.
De rituelen rondom het herinneren moeten nog vorm krijgen. Voor de verre toekomst willen we misschien met een team meedoen met de stofwisselingsloop of de Dam tot Dam loop. Lijkt het je leuk om mee te doen, connect dan even op linkedin met Arco, mochten we mee willen doen, zullen we daar om andere geïnteresseerden vragen.
Einde blog
Nu de broertjes niet meer samen zijn en het met Karsten goed gaat, willen we de blog beëindigen. We hebben ons altijd verwonderd over het aantal mensen wat de blog nog las. Dank voor jullie betrokkenheid!
 |
| Onze lieve vent, mei 2021 |
